Szalona i zróżnicowana Warszawa, w której stare miesza się z nowym, chaotyczne z poukładanym, a brudne z czystym. Ma to wszystko swój niepowtarzalny urok!

Wisła jest piękna. Latem, zimą, wiosną i jesienią. Lubię od czasu do czasu zrobić jej zdjęcie, od tak. W słońcu, czy wieczorem. Z mostu, lub po prostu z brzegu...

Warszawskie mosty - po prostu idealne do przeprawy na drugą stronę miasta. Jedne nowe, drugie starsze. Wszystkie z ogromnym klimatem, jedyne w swoim rodzaju.

Dwie linie metra na tak duże miasto to trochę za mało, ale nie ma co narzekać. Metro po prostu jest przyciągające - w każdym mieście. Również Warszawie.

Warszawska architektura jest dokładnie taka, jak i same miasto: chaotyczna i zróżnicowana, pamiętająca czasy PRL, ale i ta powstała kilka lat temu...

17 piętro PKiN - piękny widok na Stadion Narodowy. Tam, mniej więcej w połowie Pałacu, prowadzę zajęcia w Akademii Fotografii. To jest mój widok z pracy.

W Siedlcach prowadziłem dwu dniowe szkolenie i była to moja pierwsza wizyta w tym mieście. Ależ ma ono niesamowity klimat! Naprawdę, jeszcze tam wrócę.

Lublin to moje rodzinne miasto, znam je na wylot. Obecnie, bywając w nim naprawdę rzadko, nabrało dla mnie całkiem nowego klimatu. Zachwyca mnie na nowo.

Zamość jest bardzo małym miastem, które jednak powinien odwiedzić każdy. To taka piękna pocztówka wschodniej Polski. Polecam, zwłaszcza latem! Cudo.

Białoruś była moją pierwszą wschodnią wyprawą. Jaki jest Mińsk? Pełen pomników, kasyn i betonu. Wieczorem bardzo ładnie oświetlony i strasznie pusty.

Chaos i bieda w trzech odsłonach. Takie są moje odczucia po tym wyjedzie. Nie są one jednak negatywne - tam po prostu tak jest. Wyprawa była niesamowita!

Zdjęcia wykonane na ogół pod wpływem chwili na długim czasie, głównie przez okno... Po prostu w drodze, taka moja mała, podróżnicza seria. Smacznego.

Samotne, smutne latarnie. Nieśmiało wyglądające zza tych wielkich gór piachu. Zrobiło mi się ich żal więc wykonałem całą serię zdjęć, aby je upamiętnić. Tak po prostu.

Zabawy światłem i cieniem. Kocham lato, miasto pełne jest wtedy tego typu kadrów! Do tego jeszcze samotny znak na tle ściany i wiele innych oszczędnych kadrów.

Seria, którą (w jej większości) trzeba zinterpretować samemu. Powstała podczas nocnych spacerów i chyba mogę ją po prostu nazwać 'bardzo psychodeliczną'.