10: karnawał

To zdjęcie było na tak ogromnej ilości stron, blogów, for i innych miejsc, że już dawno temu straciłem nad tym kontrolę. Co najciekawsze, powstało całkiem przypadkowo podczas malowania lub poprawiania czegoś przy lustrze w łazience. To idealny przykład na to, że warto czasami nacisnąć spust migawki całkiem spontanicznie. Nawet, gdy ma się tylko 12 klatek na rolce.

Tu zdjęcia z tej sesji:

10: przy lampce

Zamysł był taki, aby był klimat. Teraz patrząc na to zdjęcie widzę lewitującą komodę. Tak jednak jest zawsze – po latach zauważa się rzeczy, które wtedy nie miały znaczenia. Wtedy liczyła się tylko fotografia, te 12 klatek na średnioformatowym negatywie.

10: biała torebka

To chyba z Pentacona Six. I chyba na HP5+ – negatywie, który uwielbiałem. Na zdjęciu wspaniała Sandra, z którą robiłem swoje pierwsze akty. Wszystko na luzie, w domowym klimacie. Fajne czasy.

10: diana

Bardzo miło wspominam sesję z Dianą. Zaplanowaliśmy ją na noc – po północy. Potrzebowaliśmy jednak parkingu podziemnego. Jedyny, jaki znaleźliśmy, był pod jednym z Carrefourów. Pojechaliśmy z Piotrkiem za dnia do biura sklepu i udało się uzyskać zgodę na nocne zdjęcia. I tak też było – ochrona o wszystkim wiedziała, zapalili nam nawet wszystkie światła. Porobiliśmy wtedy wiele dziwnych zdjęć (mieliśmy np. kostium jakiegoś kota…). W tym czasie odwiedził nas radiowóz (bardzo fajni policjanci, pozdrawiam:) oraz dwóch, kompletnie nawalonych, dresiarzy.

10: vatterland

Strasznie lubię tą sesję z Małgosią. Całość wyszła bardzo spontanicznie, dosłownie z dnia na dzień. Był chyba październik, ale pogoda była typowo letnia. Małgosia zabrała czarne body (nie mówiąc mi nawet o tym), co mnie bardzo ucieszyło – wiedziałem, że będzie pasować idealnie do tych zimnych, jasnych betonowych ścian.

To nic, że lata później nie poznała mnie w sklepie w Warszawie.
Nie obrażam się.

10: warszawa we mgle

Możecie mi wierzyć lub nie, ale w tym zdjęciach nie ma Photoshopa (nawet ten lecący ptak to czysty łut szczęścia). Co więcej, zostało wykonane telefonem. Pamiętam, że to była chwila. Taka dłuższa chwila, bo trwająca z godzinę. Mgła zastała mnie w centrum miasta. I tak biegałem jak szalony robiąc zdjęcie za zdjęciem. Wiedziałem, że długo się nie utrzyma i że mam niewiele czasu. Udało się, złapałem kilka naprawdę świetnych kadrów. Na drugi dzień strasznie bolało mnie gardło, a na trzeci się rozchorowałem. Ale co tam, było warto!

Całą serię znajdziecie w albumie Saturdays:
markoff.pl/books/saturdays

10: maska

Tak, z Elą robiliśmy strasznie pokręcone rzeczy. Rozumieliśmy się idealnie, stąd klimat zdjęć. Wpadałem na jakiś pomysł i przedstawiałem go jej, a ona mówiła „super, zróbmy to”. No i robiliśmy – fotografowaliśmy i utrwalaliśmy na średnioformatowych negatywach wszelkie dziwne rzeczy. Ta seria jest jedną z moich ulubionych, jakie zrobiliśmy.