szmul rozdaje autografy

Szmul Jewson rozdaje autografy po wydaniu debiutanckiego albumu „największy dupek w lidze”. Na zewnątrz tłumy czekają na wyjście swojego nowego idola.

zdjęcie: Krystian Onisk

analogowe wspomnienia 6

Na koniec tej małej, analogowej, serii coś normalniejszego – zdjęcia z Agnieszką. HP5+ we wnętrzach miał inny klimat niż na zewnątrz – w tym drugim przypadku odpowiednie naświetlenie a potem wywołanie dawało mu niesamowitego kopa!

analogowe wspomnienia 5

Jeżeli chodzi o klasyczne kolorowe negatywy, kochałem dosłownie Kodaka Portre o czułości 160. To był cudny materiał – obecnie wciąż chyba produkowany, ale dostępny w jakiś astronomicznych cenach.

analogowe wspomnienia 4

W fotografii analogowej, crossowanie było techniką polegającą na tym, że slajdy wywoływało się jak klasyczne negatywy. Skutkowało to przedziwnymi zabarwieniami i kolorystyką, którą obecnie łatwo uzyskać w programach pokroju Lightroom, ale w świecie analogowym było to czymś bardzo specyficznym, i przez wielu postrzeganym bardzo źle – w końcu niszczyło się w pewnym sensie cudowny materiał jakim był slajd. Trudno, ja to uwielbiałem.

Slajdy było oczywiście o wiele droższe niż negatywy, więc szukałem na Allegro takich mocno przeterminowanych. Te dawały jeszcze bardziej szalone kolory – nigdy nie było wiadomo, czy nie pojawią się jakieś niespodzianki.

analogowe wspomnienia 3

Wiele moich zdjęć z Elą mogliście widzieć w moim albumie fotograficznym, który poświęciłem mojej fotografii natychmiastowej – Polaroidom. Tam znalazło się wiele… bardzo dziwnych kadrów. Wracając do fotografii analogowej to w pewnym momencie przesiadłem się z Pentacona na Kieva 88 – taką radziecką podróbkę Hasselblada. Wtedy, chyba w 207 roku, marzyłem dosłownie o Hasselbladzie 501c. Niestety nie było mnie na niego stać, a gdyby nawet, to ciężko byłoby go upolować. Więc kupiłem Kieva 88, który był jego podróbką. Fajna plastyka, ale aparat pełen wad. Jednak bardzo miło go wspominam.

analogowe wspomnienia 2

W okresie o którym wspomniałem w poprzednim wpisie, robiłem bardzo dużo dziwnych rzeczy. Fascynowała mnie nagość, ale nie taka nachalna, skupiająca się na najbardziej kobiecych elementach ciała. Nagość miała być dodatkiem. Takie zdjęcia robiłem właśnie z Elą, z którą rozumieliśmy się idealnie. Do tego oczywiście klasycznie Ilford Hp5+ oraz Pentacon Six.

analogowe wspomnienia 1

Postanowiłem, że opublikuję taką krótką serię dotyczącą fotografii analogowej. To od niej zaczynałem swoją przygodę fotograficzną w 2006 roku, pomimo że istniała już fotografia cyfrowa. To był piękny okres, gdy fotografowałem praktycznie wyłącznie na średnim formacie, do tego w większości na cz/b negatywach.

Poniższe zdjęcia zrobiłem z Pauliną moim pierwszym średnioformatowym aparatem – Pentaconem Six. Zdjęcia zrobiłem na moim ulubionym negatywie, czyli Ilfordzie HP5+ – dosłownie go kochałem! Pozwalał na naprawdę wiele, zwłaszcza, gdy się dopiero zaczynała z fotografią i potrafiło np. niedoświetlić zdjęcia.

To był okres, gdy praktycznie nie oglądałem fotografii. Wszystko co powstawało, wychodziło prosto z mojej głowy. Nie skażone inspiracjami z zewnątrz. Ale to też były inne czasy niż te obecne.