robert i dawid na białorusi

Białoruś latem była naprawdę niesamowita! Nagraliśmy z Robertem spoooro materiału podczas tej podróży, ale dopiero teraz Robert znalazł wolną chwilę aby to poskładać. Pomimo wycięcia ogromnej części, powstało finalnie kilkadziesiąt minut. Podzieliliśmy to na kilka części. Bez cenzury, bez retuszu, zarośnięte gęby i trzy białoruskie miasta: Brześć, Witebsk i Mińsk. Polecam!

* * *

W części pierwszej Robert i Dawid, dwóch zapalonych fotografów, wybiera się na Białoruś. Na ich trasie jest Brześć oraz najbardziej znana sztyca w okolicy. Czy uda im się kupić bilet na wieczorny pociąg do Witebska? Czy popadną w konflikt z prawem? Czy Robert ukradnie gazetę z kiosku?

W części drugiej Robert i Dawid, dwóch zapalonych fotografów, wybiera się nocnym pociągiem do Witebska. Czy uda im się znaleźć nocleg? Czy Dawid zmarźnie podczas spaceru? Czy Robert kupi bilet na statek? Kogo spotkają w Witebsku?

W części trzeciej Robert i Dawid, dwóch zapalonych fotografów, wybiera się porannym pociągiem z Witebska do Mińska. Czy uda im się zjeść śniadanie? Czy Dawid kupi wymarzony prezent? Czy Robert sfilmuje zakazany budynek? Kogo spotkają wieczorem w hotelu?

W części czwartej Robert i Dawid, dwóch zapalonych fotografów, spaceruje po stolicy Białorusi, Mińsku. Czy uda im się dostać pod pomnik na Placu Zwycięstwa? Jaki pomnik odkryją przy jednej z głównych arterii miasta? Co odkryją podczas wizyty w muzeum i czy przez to będą musieli przerwać podróż?

W części piątej Robert i Dawid, dwóch zapalonych fotografów, spaceruje po Mińsku i jedzie pociągiem do Polski. Czy uda im się uniknąć prowokacji? Kto znów odwiedzi ich wieczorową porą? Przed czym zabezpieczali się krzesłem? Czy Robert wygra zakład?

białoruś: twierdza brzeska

Twierdza Brzeska to obecnie jeden wielki kult radzieckiego żołnierza jako obrońcy, wyzwoliciela i bohatera. Ogromne pomniki radzieckich obrońców Twierdzy, wydobywająca się gdzieś z podziemi pompatyczna muzyka, ogrom turystów z Rosji… Wszystko to nieprawdopodobnie przytłacza…

Mnie to miejsce bardzo zmęczyło. Nie tylko nie miałem na nie żadnego fotograficznego pomysłu, ale po prostu chciałem już stąd pójść i pojechać do Witebska. Tak też i zrobiliśmy.

białoruś: wróciliśmy

Kilka szalonych dni na Białorusi – to, czego mi było potrzeba! Było genialnie, pogoda dopisała, miejsca również. Tym razem, tak jak wspominałem w poprzednim wpisie, pojechaliśmy na pełnym luzie. Zdjęć zrobiłem o wiele mniej niż zawsze, więc nie będzie tu klasycznej relacji dzień po dniu – wszystko opiszę za kilka dni w 1-2 wpisach (chyba że coś mi się odmieni:)

Białoruś polecam niezmiennie wszystkim, bo to fantastyczny kraj z wschodnim klimatem! Podczas wyjazdu zrobiliśmy również trochę materiału przy pomocy GoPro. Jak Robert to fajnie zmontuje to wrzucę to również i tu na bloga. Gruzja, Białoruś (dla mnie drugi raz w tym roku)… a w planach mamy kolejną fajną wyprawę. Trzymajcie kciuki!

Trailer z wyprawy:

brześć, terespol, warszawa

Środa, wstajemy z samego rana. Za oknem ciemno, wieje wiatr. Pakuję się z myślą, że jeszcze dziś będę w Warszawie – w końcu wyśpię się we własnym łóżku. Z drugiej strony chciałbym tu jeszcze zostać chociażby te 2-3 dni, poczuć to miasto bardziej, popatrzeć na ludzi, odwiedzić te wielkie blokowiska…

Podróż do Brześcia mija bardzo szybko – w przedziale mamy wygodne łóżka, jest ciepło i gra białoruska muzyka. Brześć wita nas mżawką. Mamy niecałe dwie godziny, więc idziemy wydać resztę białoruskiej waluty. W jednym ze sklepików kupujemy 17 batoników – kasjerka patrzy na nas z lekkim uśmiechem.

W dużej sali dworca czekamy na odprawę. Jacyś mężczyźni upychają kartony papierosów, jakaś kobieta pyta, czy nie przewieziemy dwóch paczek. „Niet, niet, niet!” – trzeba to powtórzyć kilka razy, aby w końcu dała spokój. Miły uśmiech białoruskiej celniczki i możemy iść do pociągu.

Po chwili jesteśmy już w Terespolu – przełączamy się na polskie sieci, uruchamiamy internet. Wychodzi słońce, robi się ciepło. Idziemy na herbatę i cieszymy się, że jesteśmy już w Polsce.

Warszawa wita nas późnym wieczorem. Widok oświetlonego Stadionu Narodowego, grająca muzyka, tłumy ludzi… Jesteśmy u siebie!

* * *

W podróży towarzyszył mi Robert Danieluk:
robertdanieluk.com
Oprowadzał nas Sergiusz (wielkie dzięki!):
twoserge.fotolog.pl

warszawa, terespol, brześć

Terespol – jeszcze Polska. Jest zimno, wieje wiatr, chwilami zacina mżawka. Moje skojarzenie z tym miejscem? Miasto kantorów. Jesteśmy tu jedynie kilka godzin. Następny przystanek: Brześć. Telewizory, wielkie torby wypakowane produktami z Biedronki – jest już noc, stoimy do odprawy celnej wśród Białorusinów, którzy wracają z zakupionymi w Polsce rzeczami. Jest nerwowo – podczas pakowania zapomniałem ubezpieczenia. Smutny białoruski celnik straszny nas powrotem do Warszawy – „tu jest Brześć, nie Warszawa” mówi z pogardą w głosie. W końcu się udaje, przechodzimy dalej. Zimny dworzec i po chwili przytulny przedział w pociągu relacji Praga-Moskwa, a tam pyszna herbata w filiżankach z herbem Federacji Rosyjskiej.

Przestawiamy z Robertem (na zdjęciu powyżej) zegarki i jesteśmy gotowi na kolejny przystanek – Mińsk, cel naszej podróży.