mistrzostwa, sesja dla grupy pracuj i szybki wypad do portugalii

Zimowo się chociaż na chwilę zrobiło. W Michałowie pięknie, przyznaję. Robert wpadł z Olą do mnie i Justynki na małą popijawie i oglądanie Mistrzostw Świata. A moja grupa na warsztatach wideo zrobiła super film z dwoma aktorkami. Mam też nowe wzory dla swoich ubrań z moim jutubem.

Fajna dwu dniowa sesja zdjęciowa dla Grupy Pracuj. Na kilku piętrach ich super siedziby zrobiliśmy cała masę fajnych zdjęć, które następnie zostaną zmontowane w małe klipy. Kawał dobrej roboty!

Skwarek to przytulas, bez dwóch zdań. Tylko poza domem jest ludojadem. Lego ze stadionem piłkarskim sztosik! No i oglądanie mistrzostw świata i montowanie. Nadrabiam w winylach (nowy album Skalpela cudowny, wznowienie mojego ulubionego albumu Konna również!) a na koniec Oskar jadący na zajęcia (zapatrzony w internety).

Szybki wypad do Portugalii zawsze super. Trochę szkoda, że w interesach, ale zawsze coś. Trochę Lizbony, trochę innych miejsc. Ogólnie to muszę tam wrócić – niesamowite miejsce.

Kraków i koncert Natalii Przybysz to mega sztosik! Ale serio. Przy okazji weekendowy relaks w Puro i na koniec obrony dyplomowe (na zdjęciu Paweł Bownik o 21 mający już wszystkiego dość🙂

Fajnie wrócić do ponownego wrzucania tych podsumowań!

włochy: neapol 3

sesja dla fame mma, obrony dyplomowe i inne cudowne rzeczy

Aż ciężko mi uwierzyć, że ostatnie podsumowanie robiłem… w czerwcu 2021 roku! Tyle czasu zleciało od tamtego wpisu, cholera! Czas do tego wrócić, bo bardzo to lubię. Na pierwszy rzut lecą migawki z sesji zdjęciowej z niesamowitymi wariatami z Fame MMA . Całość robiłem w świetnym Studiu Świt. Dzięki Oskar!

Obrony dyplomowe w Akademii Fotografii to jedna z najlepszych rzeczy. Uwielbiam je! Zwłaszcza, gdy bronią się osoby robiące u mnie dyplom. Tak było z Sergiuszem, który zrobił alternatywną wersję Warszawy ukazując co by było, gdyby Polska była krajem islamskim. Sergiusz, kawał dobrej roboty! Do tego dyplomy Marzeny (u Mateusza Luzara) i Michała (u Janka Domicza). Cudo!

Na koniec klasycznie Skwarek, piłka nożna na Ursynowie (na którą staram się chodzić regularnie), Fabryka Norblin którą bardzo lubię, nocne spacery po Mokotowie z psiakiem oraz Strajk Klimatyczny w Warszawie, podczas którego robiłem wideo dla fundacji Justyny.

z poprzedniego tygodnia

armenia: vlogowo

Pierwszy dzień po przylocie do Armenii. Wylądowaliśmy po 6 rano, w mieszkaniu byliśmy przed 8. Padnięci na mordach niemiłosiernie (czas w Armenii to +2h względem Polski) ale szczęśliwi. Trochę zamulaliśmy, ale jest namiastka tego co się będzie działo w następnych odcinkach. A będzie się działo BARDZO WIELE!

Kolejny dzień w Armenii. Tym razem jedziemy na obrzeża Erywania. A tam się będzie działo: zobaczymy pomnik bitwy pod Sardarapatem (dzięki której powstała Demokratyczna Republika Armenii), pojedziemy pod elektrownię atomową gdzie wpadniemy na miejscowych, przed którymi będziemy musieli się szybko ewakuować a na koniec zobaczymy miasteczko, które żywcem zostało chyba wyciągnięte z Czarnobyla. ARMIENIA rządzi!

Dobra, ruszamy do Giumri. Po drodze zaliczymy psychodeliczny postój z jakimś przedziwnym pomnikiem, pojedziemy na granicę z Turcją (którą jest po prostu jakaś rzeczka), zajdziemy do opuszczonego kina, spotkamy owce (a one spotkają nas) a na koniec wylądujemy na zadupiu ze stalową fontanną (i bezdomnymi, głodnymi psami). JAZDA!

To będzie odcinek na poważnie. Najpierw wybierzemy się zobaczyć pomnik Matki Armenii w Giumri, ale będzie to jedynie wstępem do główych dwóch rzeczy: cmentarza na którym mieści się grób rodziny zamordowanej w 2015 roku przez rosyjskiego żołnierza, a następnie położonego wysoko w górach byłego sowieckiego ośrodka dla młodzieży. ZAPRASZAM!

To jest najlepszy dzień dotychczasowego pobytu w Armenii! Wysoko w górach dotarliśmy do Sarahart – małego, egzotycznego miasteczka żywcem wyjętego ze starych, radzieckich seriali. A tam wbiliśmy na chatę do miejscowych, gdzie piliśmy kawę, czytano nam wiersze po ormiańsku oraz grano na pianinie Chopina! Potem zaliczyliśmy małą przepychankę z dzieciakami sępiącymi pieniądze. ARMENIA RZĄDZI!

Powoli żegnamy się z Alawerdi gdzie idziemy na opuszczony basen i boisko piłkarskie. Po drodze spotykamy niesamowitą Laurę i jedziemy wysoko w góry, aby zobaczyć praktycznie opuszczone miasteczko. Następnie ruszamy ku jezioru Sewan, gdzie pojedziemy zobaczyć budynek, za który Stalin posłał jego architektów na 15 lat do gułagu. ARMENIA TO STAN UMYSŁU!

To będzie najbardziej depresyjny odcinek z Armenii: pełen deszczu, szarości, smutku i rozpierdolu. WSZECHOBECNEGO OGROMNEGO ROZPIERDOLU! To oznacza jedno: postanowiliśmy objechać jezioro Sewan!

Rozpiera mnie duma, bo to 8 odcinek z Armenii. 8 i jednocześnie ostatni. Armenia to kraj, w którym na każdym kroku ktoś co chwila zakazuje nagrywania czy fotografowania. Więc wszystko trzeba robić potajemnie, np. z przyczepionego gdzieś do biodra GoPro! W tym odcinku będzie i metro w Erywaniu, będą cudowne ujęcia z drona, będzie również podsumowanie wyprawy.

łotwa: ryga, dzień 2

armenia: jezioro sewan