zuzia

Tydzień temu robiłem wideo dla Tamrona, w którym występuję i robię sesję zdjęciową najnowszym obiektywem 35-150mm ze światłem f/2-2.8. Wszystko oczywiście w warunkach studyjnych (Studio Alaska) przy świetle zastanym, jak i błyskowym. Na sesji miałem piękną Zuzię z agencji Xmanagement Warsaw. Oczywiście priorytetem było wideo, ale zrobiłem też Zuzi kilka zdjęć samym Tamronem (który muszę powiedzieć, że jest naprawdę niesamowity!). Wideo (wczoraj skończyłem jego montaż) pewnie pojawi się za kilka dni na stronach Tamrona, Cyfrowe.pl i Fotopolis (oraz zapewne innych miejscach). U siebie na kanale klasycznie wrzucę wersję rozszerzoną o komentarz.

zdjęcia: Dawid Markoff
modelka: Zuzia Miszkurka / Xmanagement Warsaw
makeup: Agnieszka Sokolowska
stylizacje: Justyna Szyszko
biżuteria: UMIAR

charków 2

To ostatnia noc w tym przedziwnym, ale na swój sposób fajnym hotelu. Dziś wymeldowanie i przenosimy się do nowego miejsca, bo dołączy do nas przylatujący z Gliwic Grzesiek. Robert nad ranem zrobi mi to poniższe foto. Będę dobrze wspominać to miejsce – pomimo zimnych pomieszczeń, miało fajny klimat.

Czekając na Grześka połazimy po bocznych uliczkach Placu Konstytucji. Dziś jest bardzo szary dzień, momentami jest nawet lekka mżawka. Mamy jednak nadzieję, że pogoda się lekko poprawi – w planach mamy Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu.

Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu to cmentarz wojskowy w Charkowie, w rejonie kijowskim, na Piatichatkach, wzniesiony w latach 1999–2000 według projektu Zdzisława Pidka i Andrzeja Sołygi. Spoczywa na nim 4302 oficerów Wojska Polskiego i polskich cywili zamordowanych w 1940 przez NKWD, a także około 2000 radzieckich Ukraińców, Rosjan i Żydów zamordowanych przez NKWD w latach 1937–1938. Polscy jeńcy wojenni pochowani na cmentarzu zostali w 1940 przewiezieni do Charkowa z obozu w Starobielsku i rozstrzelani w piwnicach Obwodowego Zarządu NKWD w Charkowie.

Na cmentarz jedziemy Uberem. W sumie podobnie jak w czerwcu w Kijowie, tu również często korzystamy z tego środka komunikacji. Po pierwsze jest tania i szybka, a po drugie można się przejechać często jakąś fajną, starą Ładą. Jest więc klimat!

Wracamy do miasta. Łazimy ulicami, idziemy zobaczyć jakiś mural Gagarina, trochę metra. Nic specjalnego. Dzień zakończymy na piwie i pizzy w jakimś poleconym przez Grześka lokalu.

charków 1

20 km od granicy z Federacją Rosyjską – Charków, Ukraina. Nigdy nie byłem tak blisko Paryża jak wczoraj. Oczywiście musi być w typowo wschodnim stylu – wschodnia Wieża Eiffla stoi na parkingu przed wielką galerią handlową. A dookoła stare, walące się domy.

Powietrze jest tu straszne, a poranki są przeraźliwie zimne. Ale dajemy jakoś radę. W końcu to prawdziwy wschód, bez przelewek. To już nie jest Kijów z czerwca.

comfort food

Wykonałem kilka zdjęć do najnowszej książki Marty Grzebyk z Krytyki Kulinarnej. Okładka + przekładki. Jak zawsze w super ekipie ze Studia Odczaruj Gary! Całość w drukowanej książce, która wkrótce. Tam też znajdziecie cudne zdjęcia potraw wykonane przez Joasię.

zdjęcia: Dawid Markoff / Całkiem Spoko Studio
stylizacje potraw: Joanna Matyjek / Studio Odczaruj Gary
makeup: Dorota Herman

robert na robocie

Robert. Przyjaciel, człowiek z którym podróżuję w najdziwniejsze miejsca świata, człowiek z którym pracuję i na którego zawsze mogę liczyć! Dziś robiliśmy razem fajną sesję korporacyjną dla Displate pod naszą nową marką: Całkiem Spoko Studio.

norwegia: bergen, fløyen

Fløyen, jedno ze wzniesień górujących nad Bergen. Można tam dostać się pieszo lub wjechać fajną kolejką. Wjazd kosztuje 65 koron w jedną stronę. Nam się nieźle trafiło – przy kasie okazało się, że jesteśmy jednymi z ostatnich osób które będą jechać na górę. Od jutra kolejka będzie zamknięta aż do kwietnia (wymiana wagoników na inne, więc byliśmy jednymi z ostatnich, którzy jechali tymi obecnymi). Pamiątkowo dostaliśmy dwa kolekcjonerskie bilety. Super!

Na górze piękne lasy, panorama na Bergen i okolice oraz kozy. No i jeziorko, które jednak było na tyle kiepskie (dla nas, Wy możecie odebrać je inaczej), że szybko wróciliśmy do punktu widokowego. Zdjęć robię mało – skupiam się na materiale wideo. Ten z Czarnogóry wyszedł na tyle super (pomimo że nikt tego nie chce oglądać, nawet znajomi), że podobną ilość postanowiłem zarejestrować również w Bergen (z tego będzie oczywiście mniej odcinków ze względu na mniejszą ilość dni przez które tu będziemy).

czarnogóra: pomnik partyzantów

Na zakończenie tej czarnogórskiej wyprawy ponownie Podgorica. Tylko na jeden dzień, w mniejszej już temperaturze. Chciałbym mieć kilka dodatkowych dni na nią – pewnie dostał bym się w kilka miejsc, do których dostać się nie udało właśnie na niewystarczającą ilość czasu.

To była bardzo intensywna wyprawa. Wiele niestety z zaplanowanych rzeczy nie udało się zobaczyć. Nagrałem jednak trochę materiału wideo (A7III, GoPro i dron – było to niezłym wyzwaniem) więc powinno wyjść z tego kilka odcinków vlogoffa na jutuba. Teraz dwa tygodnie odpoczynku (wykłądy i dwie komercyjne sesje) i… jeżeli nic się nie wywali… kolejny wyjazd. Krótszy, ale równie ciekawy. Trzymajcie kciuki.