kosowo: prisztina

Przyjechanie do Kosowa było moją najlepszą decyzją od bardzo, bardzo dawna! Stolica tego kraju to istny rozpierdol, ale w pozytywnym tego słowa znaczeniu. 25 tysięcy kroków w nogach, a to dopiero pierwszy mój pełny dzień tu. Dziś zbieram się i jadę dalej w Kosowo.

kasia / karuzela

brakowało mi tego

Brakowało mi takiego łażenia z aparatem po Warszawie! Kiedyś robiłem sobie regularnie spacery, fotografowałem, relaksowałem się… Wczoraj poczułem ponownie radość z miasta!

władymir

Władymir dosiadł się gdy dronowałem nad osiedlem Tallinna. Był mega uprzejmy, a na moje słowa że jestem z Polski wpadł w euforię. Wiele razy mnie uściskiwał, opowiadał o swoim synu, tym że też kiedyś miał drona, ale mu wpadł do wody… Potem że może kiedyś mógłbym nauczyć jego syna latania dronem. Nie wiem jak do tego doszedł, nie nadążałem momentami za jego tokiem myślenia. Rozmawialiśmy po rosyjsku, więc rozumiałem wiele, ale ciężko było mi mu odpowiadać. Ale jakoś się dogadywaliśmy.

wodospad jägala

Z samego rana najpierw wodospad Jägala. Tam w autobusie poznałem kosmicznych Belgów – niech Was ich wiek nie zmyli, to totalni pozytywni wariaci. Przegadałem z nimi całą drogę autobusem, a potem nad wodospad o wyjazdach, aplikacjach mobilnych i Belgii.

tallinn 3

Zaprojektowane przez radzieckich architektów osiedle Väike-Õismäe. Przedziwne, z jeziorem po środku osiedla. Płyty bloków wciąż biją swoim blaskiem przypominając przedziwne pomysły architektoniczne sowietów. Na koniec dnia przepiękny zachód słońca w porcie w Tallinnie. Estonia jest zajebista!

naissaare

Historia wyspy Naissaare to coś niesamowitego! Tylko ten mały jej wycinek pokazuje, w jak niesamowitym miejscu dziś byłem!

Wkrótce po wybuchu Rewolucji Październikowej, 17 grudnia 1917 roku władzę nad wyspą przejęli marynarze stacjonującego tutaj okrętu wojennego Petropawłowsk i robotnicy budujący umocnienia militarne dla cara Mikołaja II i ogłosili niepodległość. Nowe państwo otrzymało nazwę Sowieckiej Republiki Marynarzy i Budowniczych Fortecy Wyspy Naissaar (lub krócej: Sowiecka Republika Naissaar). Na czele Rady Komisarzy Ludowych stanął anarchosyndykalista pochodzenia ukraińskiego Stepan Maksimowicz Pietriczenko.

Rada szybko przystąpiła do sporządzania konstytucji, na stolicę wyznaczono wieś Lõunaküla a na hymn „Międzynarodówkę”. Sowiecka republika uznawała de facto walczącą o niepodległość Estonię. Rada zarówno w bolszewikach, jak i Niemcach widziała wrogów dla wyspiarskiego państwa.
Republika nie przetrwała długo.

Swoją krótką egzystencję zakończyła już 26 lutego 1918 roku, wraz z okupacją ziem estońskich przez Cesarstwo Niemieckie. Rosyjscy żołnierze ewakuowali się, kiedy na wyspę weszła armia niemiecka. Marynarze uciekli najpierw do Helsinek, a następnie na wyspę Kronsztad.