sasha, z telefonu

kraków, warszawa, warszawa, warszawa

Ponownie Kraków. Już tu chyba kiedyś pisałem, że zaczynam się tam czuć jak u siebie w domu. A przynajmniej jak u siebie w mieście – zaczynam poruszać się bez aplikacji „jak dojadę”, rozpoznaję uliczki, budynki… Szkoda, że była taka kiepska pogoda – zamiast spacerowania, wolałem przesiedzieć w hotelu.

Warszawo! Jak ja cię kocham. Piękny zachód słońca w oddali nad Okęciem. Spacer z Justynką i popołudniowy relaks (póki jest jeszcze pogoda). Ogólnie to dużo spacerowaliśmy ostatnio, natrafiając przy powrotach na naprawdę dziwne sytuacje w metrze – jak np. kogoś, kto wiózł ogromny plakat Eminema. Podczas zajęć ze studentami pochodziliśmy i porobiliśmy trochę zdjęć. Fajni ludzie w tym roku są, bardzo się cieszę na zajęcia z nimi. Na koniec cała masa architektury – znacie mnie, wiecie że to uwielbiam.

W listopadzie w końcu upragniony wyjazd!

smthng

chyba najdłuższy wpis na tym blogu

Fajny kurs poprowadzony dla Lidla z fotografii kulinarnej, oraz trochę prywatnych pstryków z Justynką. Pink Martini, płyta którą bardzo chciałem mieć, dostałem na urodziny od Justyny. Kilka dni wcześniej zrealizowaliśmy bardzo fajną sesję produktową, która wkrótce poleci do druku.

Trochę spacerów oraz wizyta w Decathlonie. Tam obowiązkowo chwila spędzona na popatrzeniu na lądujące samoloty.

Świdwin i kolejny wyjazd. Tym razem miałem okazję poprowadzić szkolenie dla firmy Agnes, która produkuje suknie ślubne na rynek polski i europejski. W Świdwinie spędziłem więc 5 dni. To małe miasteczko zamieszkałe przez kilkanaście tysięcy mieszkańców, więc czułem się tu tak, jakby każdy wiedział że nie jestem stąd. Rozmiar miasteczka miał też swoje zalety – zwiedziłem i obfotografowałem je bardzo dokładnie.

Miejscem, które musiałem koniecznie zobaczyć był stary cmentarz żydowski położony na obrzeżach miasteczka. Trochę tam szedłem, ale warto było. Miejsce absolutnie niesamowite! Powoli zachodzące słońce, całkowita cisza i stare nagrobki. Pod nosem można cicho odmawiać kadisz… Do naszych czasów dotrwało około siedemdziesięciu nagrobków. Cmentarz został zdewastowany przez Niemców w czasie nocy kryształowej.

Każdego dnia spacerowałem po Świdwinie odkrywając kolejne fajne miejsca. Powroty są jednak najlepsze. Chyba tylko poza dworcem w Poznaniu, gdzie miałem przesiadkę. IC, kawa i obróbka zdjęć. To lubię!

Na koniec miejsce, w którym byłem strasznie dawno czyli warszawskie ZOO. Teraz wyglądające zupełnie inaczej. Polecam zwłaszcza poza weekendami, gdy jest mało ludzi. Na samo miejsce polecam zaplanować też wiele godzin – jest ogromne.