wszędzie

Wszędzie zmiany. W końcu usunęli te paskudne baraki, a niedaleko Mostu Gdańskiego trwa w najlepsze budowa bulwaru nad brzegiem Wisły. Mnie jednak zaciekawiło coś innego – ten upchnięty za ogrodzeniem przystanek autobusowy. Powyginany, rzucony tam na szybko – uznany za brzydki w porównaniu do nowych wiat. Lubię takie widoki.

take me to the moon

po prostu polska

Lubię takie zwykłe, miejskie zdjęcia. Kiosk, beton, krzaki i blok w oddali. Po prostu Polska.
Taka, jaką lubię oglądać i fotografować.

arena lublin

W Lublinie bywam naprawdę rzadko. Tymczasem w dość (chyba) krótkim czasie wybudowano tu całkiem spory Stadion Miejski. Ten stary, na którym gra RKS Motor, pominę w tym opisie. Szkoda słów:) Nowy stadion nazwano Areną Lublin i prezentuje się całkiem nieźle. Przynajmniej z zewnątrz, bo do środka wchodzić jeszcze nie można (akurat gdy byłem przygotowywano go na koncert Gledofa i Biohazard). Ale to się ma zmienić (takie info dostałem w informacji stadionu).

Dookoła powstało też wiele nowych dróg, skrzyżowań. Tak, aby dojazd podczas imprez był o wiele wygodniejszy. Całość jeszcze nie dopuszczona do ruchu, więc klimat jest świetny. Bardzo fajny materiał zdjęciowy, a ja klasycznie mojego X100S zostawiłem w Warszawie😉

* * *

Most w drodze do domu i siedziba PGE. Okolice Areny Lublin super, chyba spędziłem tam więcej czasu niż przy samym stadionie. Przyszedł album Kim – 445 stron wylewającego się narcyzmu. Tak, są i nagie;) Okolice Narodowego w drodze na stację Metra, a wcześniej piwo nad brzegiem Wisły z Olą, Anią i Maćkiem. Spacerem po Warszawie w te +40 stopni – przynajmniej miasto puste.

Chciałbym, aby na jeden dzień Warszawa została zamknięta dla samochodów! To byłby wspaniały materiał na zdjęcia. Puste ulice, parkingi… Przedsmak tego miałem w ten strasznie gorący dzień, gdy większość siedziała w domach.

zmiany są dobre

Blok na ulicy Sonaty, gdzie mieszkał i zginął Zdzisław Beksiński. Taki niepozorny mural, prawie niezauważalny. Warto się zatrzymać i popatrzeć. Z metra na metro – Służew, a następnie stacja przy Koperniku. Słońce nie odpuszcza, jest jakieś 30 stopni!

Na Moście Świętokrzyski odrobina wiatru. Niesamowita sobota, idealna na taki spacer. Błękitne niebo idealnie kontrastuje z bielami mostu…

Po drodze jeszcze Plażowa. Zamknięta (jest dopiero 10…). Temat Rzeka? Zamknięte. Idziemy się przejść na Narodowy – Oli tata go jeszcze nie widział. Tam chwila na zimną CocaColę (smakuje niesamowicie w taką pogodę). Tramwaj linii 22 i ruszamy na Pragę do SOHO. Tam mamy jeden cel: Muzeum Neonów.

Absolutnie wspaniałe miejsce. Stare, palące się neony, robią ogromne wrażenie. FSO, PKO, syrenka, Berlin… Można oglądać i oglądać. Aż się nie chce wychodzić. Jeżeli nigdy nie byliście to polecam. Bardzo! Na koniec jeszcze jedno zdjęcie Oli i można iść dalej.

Całe SOHO ma bardzo fajny klimat. Na każdym kroku można spotkać różne stare neony. Tak jak ten na poniższym zdjęciu! Gdyby nie ten straszny upał i głód…

Patelnia i ten fajny Piłsudski na jednej ze ścian. Bardzo mi się podoba, chciałbym taki plakat. Po drodze do Barn Burgera jeszcze spory kawałek nieba – uwielbiam takie zdjęcia! Potem Kufle i Kapsle i Novotel zrobiony z biodra (no prawie). Metro Politechnika i ta dziwna Warszawa na kafelkach od Turków. Na ochłodę włoskie lody na Placu Zbawiciela.

Koniec dnia w Cinema City. Jest już późno. Nowy Mad Max, na sali jakieś 10 osób. Jedna wielka sieczka i dialogi ograniczone do minimum. Ktoś postanowił upakować roczny budżet Hollywood na efekty specjalne w jednym filmie…

* * *

Ulubiona kawiarnia na Placu Konstytucji i widok z nowego mieszkania. Żegnajcie Stegny. Będę tęsknić. Lublin i Szpital na Staszica. Klasyczne selfie z Olą w PKiN i Teatr Studio zrobiony na szybko po pracy. Duże chmury, ale deszczu z tego nie było. A szkoda. Mój ulubiony Barn Burger i jeszcze coś zaległego z Siedlec (zwłaszcza pokój hotelowy:). Przepyszna beza, którą dostałem u Joasi z odczarujgary.pl i klasycznie jedno zdjęcie z zajęć.

Na koniec oczywiście… winda:) Ale ta nowa, w nowym bloku. Ładniejsza, fajniejsza, jaśniejsza. Lepsza nawet niż ta u Wolińskiego. Serio.

minimalistyczne siedlce

Minimalistyczne Siedlce, szybko zachodzące słońce i hasło „hotel12345” do hotelowego WiFi. Tak wyglądał mój weekend. A wszystko przy okazji szkolenia, które prowadziłem tam przez dwa dni. Jakie są Siedlce? Małe. I mało ciekawe dla kogoś, kto ma typowo turystyczne nastawienie. Minimalizm, plakaty Dudy na każdym kroku, stare witryny sklepowe… Mój żywioł. Żałowałem, że nie zabrałem ze sobą aparatu. Na szczęście telefon dawał radę…

Szkoda jednak, że na całość miałem niecałe 4 godziny – tyle mniej więcej chodziłem zaułkami Siedlec do zachodu słońca. Łącznie przeszedłem lekko ponad 10 kilometrów.

na pradze, ale nie tylko

Perły polskiej architektury. Jeżeli znacie mojego bloga to i wiecie, że lubię takie zdjęcia i budynki. Zrobiłem takich ogrom i zrobię jeszcze więcej. Lubię ten wzrok przypadkowych osób, które zawsze myślą sobie „po co on to fotografuje?”.

Po drodze, klasycznie już pieszo, trochę zieleni. Lubię takie spacery. Można zebrać myśli. Po drodze chciałem zobaczyć stary tor kolarski na Pradze. Niestety, Polska powoli zamienia się w Rzeczpospolitą Zakazów Wejścia – ochrona szybko mnie wyprosiła, chociaż w miejscu tym znajdują się już tylko chwasty i beton.

Ta żółta skrzynka aż się prosiła o zdjęcie. Nie mogłem jej odmówić, zatrzymałem się i zrobiłem zdjęcie. Wzrok przechodzącej kobiety? Bezcenny.

Na koniec Narodowy (a raczej jakaś budka, chyba dla ochroniarza, ale głowy nie dam), Wisła z góry (z tego typu zdjęciami muszę zrobić jakąś serię), Warszawskie Zakłady Optyczne (chciałbym tam wejść!) i kawa z Olą na Placu Konstytucji. I pyszna beza. Lubię tamtejsze Green Caffè Nero!

Aha, no i oczywiście widok z Akademii Fotografii.