take me to the moon

zmiany są dobre

Blok na ulicy Sonaty, gdzie mieszkał i zginął Zdzisław Beksiński. Taki niepozorny mural, prawie niezauważalny. Warto się zatrzymać i popatrzeć. Z metra na metro – Służew, a następnie stacja przy Koperniku. Słońce nie odpuszcza, jest jakieś 30 stopni!

Na Moście Świętokrzyski odrobina wiatru. Niesamowita sobota, idealna na taki spacer. Błękitne niebo idealnie kontrastuje z bielami mostu…

Po drodze jeszcze Plażowa. Zamknięta (jest dopiero 10…). Temat Rzeka? Zamknięte. Idziemy się przejść na Narodowy – Oli tata go jeszcze nie widział. Tam chwila na zimną CocaColę (smakuje niesamowicie w taką pogodę). Tramwaj linii 22 i ruszamy na Pragę do SOHO. Tam mamy jeden cel: Muzeum Neonów.

Absolutnie wspaniałe miejsce. Stare, palące się neony, robią ogromne wrażenie. FSO, PKO, syrenka, Berlin… Można oglądać i oglądać. Aż się nie chce wychodzić. Jeżeli nigdy nie byliście to polecam. Bardzo! Na koniec jeszcze jedno zdjęcie Oli i można iść dalej.

Całe SOHO ma bardzo fajny klimat. Na każdym kroku można spotkać różne stare neony. Tak jak ten na poniższym zdjęciu! Gdyby nie ten straszny upał i głód…

Patelnia i ten fajny Piłsudski na jednej ze ścian. Bardzo mi się podoba, chciałbym taki plakat. Po drodze do Barn Burgera jeszcze spory kawałek nieba – uwielbiam takie zdjęcia! Potem Kufle i Kapsle i Novotel zrobiony z biodra (no prawie). Metro Politechnika i ta dziwna Warszawa na kafelkach od Turków. Na ochłodę włoskie lody na Placu Zbawiciela.

Koniec dnia w Cinema City. Jest już późno. Nowy Mad Max, na sali jakieś 10 osób. Jedna wielka sieczka i dialogi ograniczone do minimum. Ktoś postanowił upakować roczny budżet Hollywood na efekty specjalne w jednym filmie…

* * *

Ulubiona kawiarnia na Placu Konstytucji i widok z nowego mieszkania. Żegnajcie Stegny. Będę tęsknić. Lublin i Szpital na Staszica. Klasyczne selfie z Olą w PKiN i Teatr Studio zrobiony na szybko po pracy. Duże chmury, ale deszczu z tego nie było. A szkoda. Mój ulubiony Barn Burger i jeszcze coś zaległego z Siedlec (zwłaszcza pokój hotelowy:). Przepyszna beza, którą dostałem u Joasi z odczarujgary.pl i klasycznie jedno zdjęcie z zajęć.

Na koniec oczywiście… winda:) Ale ta nowa, w nowym bloku. Ładniejsza, fajniejsza, jaśniejsza. Lepsza nawet niż ta u Wolińskiego. Serio.

minimalistyczne siedlce

Minimalistyczne Siedlce, szybko zachodzące słońce i hasło „hotel12345” do hotelowego WiFi. Tak wyglądał mój weekend. A wszystko przy okazji szkolenia, które prowadziłem tam przez dwa dni. Jakie są Siedlce? Małe. I mało ciekawe dla kogoś, kto ma typowo turystyczne nastawienie. Minimalizm, plakaty Dudy na każdym kroku, stare witryny sklepowe… Mój żywioł. Żałowałem, że nie zabrałem ze sobą aparatu. Na szczęście telefon dawał radę…

Szkoda jednak, że na całość miałem niecałe 4 godziny – tyle mniej więcej chodziłem zaułkami Siedlec do zachodu słońca. Łącznie przeszedłem lekko ponad 10 kilometrów.

3 maja

2 maja zaszliśmy na Żerań, a 3 maja poszliśmy od Żerania aż po most Marii Skłodowskiej-Curie. Najpierw jednak trafiliśmy na inny most z tymi niesamowitymi prześwitami mocnego słońca. Trochę tam spędziliśmy czasu. Wyglądało to naprawdę super. Potem trafiliśmy na parking Auchan – i chyba wyjątkowo leniwą ochronę. Kręciliśmy się po tym podziemnym parkingu dobre 40 minut, a i tak nikt do nas nie wyszedł – pomimo wielu kamer. Potem szybkie frytki w McD i długi brzeg Wisły – pełen krzaków, drzew, zarośli… W zasadzie to normalny las. Wiele fajnych miejsc.

A Auchan był w takiej śmiesznej kolorystyce. Taki cukierkowy budynek. Pusty, bez tłumów ludzi, samochodów, krzyków… Niesamowity klimat i cisza. Szkoda, że nie dało się wejść do środka:)

Na koniec ja w obiektywie (a raczej telefonie) Moniki (instagram.com/moikropka) w miejscu, z którego zdjęcia wrzucę już z aparatu. Ale to pewnie później.

wiosna, ach to ty

2 maja był dniem bardzo ciepłym, ale i bardzo wietrznym. Nic to, i tak się wybraliśmy z Moniką na spacer brzegiem Wisły! Zaszliśmy aż na Żerań – łącznie wyszło jakieś 15 km. Lubię takie spacery.

Piękny zachód słońca na dzielnicy. Staliśmy we trójkę i robiliśmy zdjęcie za zdjęciem:) Kufle i Kapsle jako początek maratonu po warszawskich knajpach. Zajęliśmy 4 stoliki, a i tak ledwo się pomieściliśmy;) Poleczam Czarny Kamaz – niesamowity Stout, który nalewa się do szklanki 6 minut! Testowe polaroidy z Iloną – niestety zdjęcia w zaplanowanym miejscu nie wyszły, bo nas wygonili. Ale spokojnie, jeszcze tam wrócimy:> W końcu prawie w mieszkaniu. Z rzeczami z IKEI – akcesoriami do zdjęć. Służew zawsze spoko – zwłaszcza, że od czerwca będzie to nasz nowy dom:) Jak Służew to i spacer po Ursynowie. Wisła i Most Świętokrzyski i Ola na stacji M2 Świętokrzyska. Drugi brzeg Wisły (po stronie Pragi) jest fascynujący. I uspokajający. Uwielbiam. Na koniec klasyczne selfie w windzie i połamaniec w Lublinie.

kolejny szalony okres

Katyń 1940 – pomnik przy jednym z kościołów, obok którego akurat przechodziłem. Spacerowanie po pustym Lublinie to bardzo fajna sprawa. Zwłaszcza, gdy jest to pochmurny dzień. Wybudowali tu jakąś nową galerię – moim zdaniem bunkier, a dopiero potem przemianowali go na Galerię. Niedziela i puste ulice w drodze z Andrzejem na stację benzynową po piwo. Druga stacja metra i wyjście na deszcz. Wszystko w drodze z Pragi. PKiN w drodze z Akademii Fotografii i kartka na drzwiach sali – nauka ze mną to czysta przyjemność:) Klasyczne selfie w windzie i pocztówka od Roberta i Kasi z ich podróży po Chinach. Spacer nad Wisłą i ponownie PKiN z tym dziwnym, ogromnym krzesłem (wkrótce pewnie je zdemolują). Game Over w Lublinie i zaćmienie słońca w Zamościu – dzięki Ania za zdjęcie rentgenowskie – dało radę! Fajny zachód słońca w Sitańcu, Ola (a raczej jej buty) oraz bardzo dobre piwo z jeszcze lepszą etykietką. Na koniec Zamość i spacer w piękny, słoneczny dzień.

wiosna jest już tuż tuż…

Słońce, Wisła, fajny spacer. Czuć już wiosnę, będzie fajnie. Nowe stacje Metra i jakiś sklep z używaną odzieżą na Pradze po drodze z serwisu WeFix. Klasyczne dwa od lustra i tekturowy iPhone 6 Plus, aby sprawdzić czy pomieści się w kieszeniach (update: mieści:). Poranna mgła, mróz i zaparowany przystanek – wylęgarnia grypy. Na koniec widok z PKiN w przerwie.