robert i dawid na białorusi

Białoruś latem była naprawdę niesamowita! Nagraliśmy z Robertem spoooro materiału podczas tej podróży, ale dopiero teraz Robert znalazł wolną chwilę aby to poskładać. Pomimo wycięcia ogromnej części, powstało finalnie kilkadziesiąt minut. Podzieliliśmy to na kilka części. Bez cenzury, bez retuszu, zarośnięte gęby i trzy białoruskie miasta: Brześć, Witebsk i Mińsk. Polecam!

* * *

W części pierwszej Robert i Dawid, dwóch zapalonych fotografów, wybiera się na Białoruś. Na ich trasie jest Brześć oraz najbardziej znana sztyca w okolicy. Czy uda im się kupić bilet na wieczorny pociąg do Witebska? Czy popadną w konflikt z prawem? Czy Robert ukradnie gazetę z kiosku?

W części drugiej Robert i Dawid, dwóch zapalonych fotografów, wybiera się nocnym pociągiem do Witebska. Czy uda im się znaleźć nocleg? Czy Dawid zmarźnie podczas spaceru? Czy Robert kupi bilet na statek? Kogo spotkają w Witebsku?

W części trzeciej Robert i Dawid, dwóch zapalonych fotografów, wybiera się porannym pociągiem z Witebska do Mińska. Czy uda im się zjeść śniadanie? Czy Dawid kupi wymarzony prezent? Czy Robert sfilmuje zakazany budynek? Kogo spotkają wieczorem w hotelu?

W części czwartej Robert i Dawid, dwóch zapalonych fotografów, spaceruje po stolicy Białorusi, Mińsku. Czy uda im się dostać pod pomnik na Placu Zwycięstwa? Jaki pomnik odkryją przy jednej z głównych arterii miasta? Co odkryją podczas wizyty w muzeum i czy przez to będą musieli przerwać podróż?

W części piątej Robert i Dawid, dwóch zapalonych fotografów, spaceruje po Mińsku i jedzie pociągiem do Polski. Czy uda im się uniknąć prowokacji? Kto znów odwiedzi ich wieczorową porą? Przed czym zabezpieczali się krzesłem? Czy Robert wygra zakład?

białoruś: witebsk – mińsk

Pociąg z Witebska do Mińska. W środku wszystko pokryte drewnem, wnętrza pamiętają zapewne lata 60. Po prawej starsza kobieta rozwiązuje krzyżówki, na stoliczku przed nią dwie szklanki po herbacie z logo białoruskich linii kolejowych. Po prawej jakiś chłopak – zmęczony marzyciel. Z tylu ktoś śpi w umieszczonej na korytarzu kuszetce. Z przodu kobieta z synem – za chwilę będzie ją zasłaniał prześcieradłem, aby mogła się przebrać. Potem ich miejsce zajmą dwie pracownice kolei – jedna będzie niesamowicie ładna. Pośród tych osób i my z Robertem, w tym upale i zaduchu. Taki jest wschód, takie są nasze wyprawy. Ale lubimy to, ma to swój klimat! Wkrótce Mińsk!

białoruś: witebsk

Rezerwując miejsca noclegowe w Witebsku nie do końca wiemy, co jest grane: 94% miejsc jest już zarezerwowane! Sprawdzamy inne miasta i tam jedynie po 10-14%… Mają tam jakiś szczyt gospodarczy lub coś podobnego? No nic, pozostaje nocleg z innymi 10 osobami w pokoju – dla hardkorów!

Na miejscu wszystko się wyjaśnia: przez cztery najbliższe dni będzie się tu odbywać festiwal Słowiański Bazar. To takie nasze Opole, ale bardziej międzynarodowo (może bardziej taka słowiańska Eurowizja). Tak, to wiele wyjaśnia – i faktycznie, w mieście są dosłownie tłumy ludzi!

Międzynarodowy Festiwal Sztuk „Słowiański Bazar w Witebsku” – festiwal muzyczny, organizowany od 1992 w Witebsku. Impreza organizowana jest pod patronatem władz państwowych, a gościem na niej bywa sam Alaksandr Łukaszenka. W latach 1988 i 1990 w Witebsku odbywał się Festiwal Piosenki Polskiej (na potrzeby którego zbudowano w 1988 witebski amfiteatr), jako przeciwwaga dla Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze. Został on następnie zamieniony na odbywający się dorocznie od 1992 Festiwal „Słowiański Bazar” na którym występują głównie wykonawcy z byłego ZSRR, ale także debiutanci z innych krajów. W 1994 miała tu swój pierwszy występ zagraniczny polska piosenkarka Anna Maria Jopek.

Jest grubo, ale trudno – liczyliśmy na to, że zobaczymy prawdziwą twarz Witebska. Nic z tego, może kiedy indziej. Ruszmy w miasto, w końcu wciąż jest tu trochę do zobaczenia…

Plac Zwycięstwa to oczywiście kolejny przerost formy nad treścią – kolejny pomnik dla 'wspaniałych’ radzieckich żołnierzy. Oczywiście robi to wrażenie, jednak staje się powoli nudne – te wszystkie pomniki zaczynają zlewać mi się w jeden. No nic, upamiętnić warto.

Z tym Słowiańskim Bazarem są niezłe jaja. Pojechaliśmy poczuć wschód i klimat Witebska i akurat natrafiliśmy na ich wersję Opola. No dobra, trudno. Chociaż zobaczymy lub posłuchamy Łukaszenki, też jakaś atrakcja. Całe centrum zamknięte, wszędzie żołnierze Specnazu – przeszukują, sprawdzają… Masakra. Mamy z Robertem gaz łzawiący (tak na wszelki wypadek), więc zostwiamy go gdzieś w krzakach – wrócimy po niego później…

Gdy jesteśmy już przed amfiteatrem, słyszymy nagle charakterystyczną nutę… Chwila, czy to nie… kolorowe jarmarki? Cholera, na scenie zaczęła grać Maryla Rodowicz! Po chwili mamy potwierdzenie – prowadzący skanduje „Maryla RADAWICZ”. Ta śpiewa kawałek po polsku i kawałek po rosyjsku, na widowni ekstaza, wśród ludzi za nami również. Zajebiście! Przyjechaliśmy na wschód, a trafiliśmy na Marylę Rodowicz. Mogło być gorzej? Chyba nie.

Fajny jednak ten Witebsk. Niestety mamy lekko skrzywiony wizerunek tego miasta, przez festyn nie zobaczyliśmy jego prawdziwej twarzy, ale i tak będziemy go wspominać raczej bardzo miło.

Mi w pamięci najbardziej zostanie nasza wyprawa trolejbusem do McDonaldsa – to tak, jakbyśmy jechali na warszawski Targówek, aby zjeść hamburgera. Ale mniejsza z tym. Najzabawniej było gdy wracaliśmy – podjechały trzy trolejbusy linii 4, więc wsiedliśmy do pierwszego – a tam raban, biegnie do nas kobieta od biletów żeby wysiadać (pomimo że jechali nim ludzie) i żeby wsiadać do ostatniego. Po dziś dzień nie wiem, czemu nie mogliśmy pojechać ani pierwszym, ani drugim.

białoruś: wróciliśmy

Kilka szalonych dni na Białorusi – to, czego mi było potrzeba! Było genialnie, pogoda dopisała, miejsca również. Tym razem, tak jak wspominałem w poprzednim wpisie, pojechaliśmy na pełnym luzie. Zdjęć zrobiłem o wiele mniej niż zawsze, więc nie będzie tu klasycznej relacji dzień po dniu – wszystko opiszę za kilka dni w 1-2 wpisach (chyba że coś mi się odmieni:)

Białoruś polecam niezmiennie wszystkim, bo to fantastyczny kraj z wschodnim klimatem! Podczas wyjazdu zrobiliśmy również trochę materiału przy pomocy GoPro. Jak Robert to fajnie zmontuje to wrzucę to również i tu na bloga. Gruzja, Białoruś (dla mnie drugi raz w tym roku)… a w planach mamy kolejną fajną wyprawę. Trzymajcie kciuki!

Trailer z wyprawy: