studenci, las kabacki z justyną, seminarium, ela, sesja, winyle…

Zajęcia z fotografii reklamowej ze studentami wieczorowymi zawsze spoko. Do tego rano fajny spacer z Justyną po Lesie Kabackim – pogoda była dosłownie idealna! Seminarium dyplomowe, czyli czekam na te osoby, które chcą robić u mnie dyplom. Szalone maseczki i Ela z liściem z sesji do kolejnego numeru Digital Camera Polska. Dalej Justyna robiąca stylizacje do zdjęć. Dobre winyle wpadły do kolekcji! Pyszne jedzenie i kolejne albumy. Na koniec Robert w windzie i Robert na tle jako rumuński artysta.

po prostu robert

moskwa, winylowy dzień 8

Wtorek.

Cholera, dziś pogoda nie rozpieszcza – od rana leje deszcz. Ciężko w taką pogodę zwiedzać miasto, tak więc podejmujemy z Robertem jedyną słuszną decyzję: uderzamy do moskiewskich sklepów z winylami! Tak, poszukamy jakiejś dobrej muzyki.

Jako pierwszy odwiedzamy Vinyl Record Store DiG. Tam kupuję 3 płyty – rosyjski ambient, trochę nujazzu i coś w klimatach down tempo. Jest dobrze. Potem czas na Vinyl Market. Ten okazuje się prawdziwym hitem! Ukryty gdzieś w bocznej uliczce Moskwy w małej piwnicy pomiędzy dwoma blokami okazuje się prawdziwą perełką. Spędzamy w nim chyba z 3 godziny – przeglądamy miliony płyt, wiele odsłuchujemy… Jesteśmy tu tylko my i sprzedawca. Kupuję aż 7 płyt, głównie z lat 70 i 80. Teraz żałuję, że nie kupiłem ich jeszcze więcej! Naprawdę. Zwłaszcza, że ceny wielu były naprawdę niskie. Łącznie do Polski wrócę z 10 winylami. #najlepiej, jest spora radość.

Przed kolejnym wyjazdem zapoznam się o wiele wcześniej z lokalną sceną muzyczną! Obiecuję to sobie już teraz, pakując płyty do sklepowej reklamówki razem z ich wlepkami.

moskwa, na powierzchni i ponownie pod powierzchnią

Chwila przerwy w zwiedzaniu moskiewskiego metra. Wyjeżdżamy na powierzchnię… do McDonaldsa na Big Tasty. A potem ponownie pod ziemię… Dziś niedziela, więc metro na niektórych odcinkach jest prawie puste. Czasami siedzą przed nami ładne Rosjanki, a czasami jakieś przedziwne osobniki.

warszawa – moskwa, dzień1

Wtorek.

Czas zacząć kolejną wyprawę na wschód – tym razem będzie to stolica Rosji: Moskwa! Nie muszę chyba pisać, że było to moje marzenie od dawna? Zobaczyć to miasto, pobyć w nim, pochodzić jego ulicami, zobaczyć te wszystkie budynki i pomniki…

W podróż ruszam z Robertem→, klasycznie. Samolot Aeroflotu jest punktualnie. Miła obsługa, „zdrastwujtie” i wchodzimy na pokład. Świadomość, że za niecałe 2 godziny będziemy już na miejscu jest niesamowita. Podczas lotu dostajemy po herbacie, przepysznej kanapce, ciasteczku i jabłku. Co za odmiana względem LOTu i ich Prince Polo w rozmiarze ultra small… Nim się obejrzeliśmy, a już pilot zakomunikował, że jesteśmy nad Moskwą, „temperatura wynosi 5 stopni”. Jesteśmy! Moskwo, nadchodzimy.

Szeremietiewo to naprawdę olbrzymie lotnisko! Do centrum Moskwy musimy dojechać podmiejską kolejką, która standardem nie odbiega od tych zachodnich. Jedziemy 35 minut, w środku jest tak ciepło i cicho, że aż nie chce się nam wysiadać. Metro, na które planujemy podczas pobytu poświęcić cały dzień, i jesteśmy pod naszym blokiem. Mieszkanie mamy wynajęte przez AirBNB, więc powinno być bardzo ok. I jest! Blok może nie zachęca do wejścia, ale samo mieszkanie jest naprawdę super. No i mamy kuchnię! Kuchnia oznacza jedno – pielmienie!

Wychodzimy jeszcze na szybki spacer, ale jest już dość ciemno. W pobliskim salonie MTS kupujemy karty SIM i robimy jeszcze szybkie zakupy na kolację. Dziś tylko spaghetti, rosyjskie słodycze i telewizja. No i oczywiście zaplanowanie jutrzejszego dnia!

the moscow city, robert

Moskwa, Moskwa i po Moskwie. Dzięki Robert, kolejna niesamowita wyprawa za nami! To było 8 genialnych dni. Zawsze podczas wyjazdów na wschód mówiliśmy sobie „Moskwa to by było coś” no i w końcu tam pojechaliśmy! Cała masa przygód, tekstów, sytuacji… A Moskwa okazała się super!

Na dniach zacznę powoli zabierać się za zdjęcia, ale pewnie to trochę potrwa.

serbia i macedonia, dzień 1: warszawa – belgrad

Dobra, czas na relację z Serbii i Macedonii!

* * *

Czwartek.

Co za kolejki do odprawy na lotnisku! O rany. No ale jakoś dajemy radę, teraz pozostaje czekać na samolot. Ten jednak jest opóźniony o 30 minut. Szybki BigMac i wracamy… a tam kolejne opóznienie. Cholera, czy my dziś stąd wylecimy?! No ale w końcu się udaje, wchodzimy na pokład, startujemy. Za godzinę i 20 minut będziemy w Belgradzie. Za nami jacyś tryglodyci z Polski, ale Pepsi z lodem poprawia humor.

W Belgradzie ponad 20 stopni! Autobusem A1 jedziemy do mieszkania, w którym mamy nocleg na najbliższe 4 dni. Kierowca to jakiś szaleniec – przez całą drogę gada sam do siebie, gdzieś wskazuje… Ale dojeżdżamy. Mieszkanie jest małe, ale daje rade. W pobliżu mamy sklepy, kafejki, bary… Jest dobrze!

W pobliskim sklepie nie rozumiemy ani słowa. Ale nauczyłem się ‚dziękuję’ po serbsku – po prostu ‚hvala’. Działa, smutna ekspedientka odwzajemnia się uśmiechem. Dziś już nie mamy ochoty na nic więcej, jak herbata i ciastka. I serbskie kanały muzyczne!