szalone sesje zdjęciowe, spacery, granica warszawy, architektura i skwarek

Mam już za sobą drugą dawkę szczepienia przeciwko covid19 – tym razem bez najmniejszych objawów. Szalone sesje modowe, które prowadziłem dla studentów przez cztery dni w restauracji Videlec. Pomysł? Morderstwo, zbrodnia, zemsta, pijaństwo, rozpusta… Wielkie podziękowania dla wspaniałych i wyrozumiałych modelek oraz dla samej restauracji.

Selfie z Anastazją (z powyższych sesji), które musiałem sobie zrobić. I tak jak pisała Agnieszka (wizażystka) na Insta Stories, „modelka wyszła z tego cała i zdrowa”. Do tego codzienne spacery czy to w słońcu czy deszczu – normę kroków trzeba wyrobić. W szukaniu własnego mieszkania pojechaliśmy nawet na kraniec Warszawy – na szczęście ta inwestycja nam nie przypadła do gustu. Niedzielami lubię spacerować pomiędzy biurowcami na Domaniewskiej – jest cicho i spokojnie. Chociaż wiem, że gdy tylko skończy się pandemia to wszystko wróci do normy.

przyszła wiosna

Jest, przyszła w końcu wiosna! Jest słońce i 20 stopni, można w końcu odetchnąć. Na powyższym zdjęciu to ja, typowy japoński turysta w Warszawie. Czasami tak jest, że kursanci zrobią mi jakieś zdjęcia – uczenie jest fajne! To zdjęcie zrobiła mi Iza Koprowska.

Pisałem już, że kocham Warszawę i jej smutny beton zalany słońcem? I że jestem z moją miłością w absolutnej mniejszości? Tak, chyba z 30 razy. No to napisałem to po raz 31.

ulubione miejsca ze spacerów, poszukiwanie szczęścia, ulubiona fryzjerka i ogólna nuda

W zasadzie to to podsumowanie jest jednym wielkim spacerem z psem. I odkrywaniem nowych miejsc przy tym, po których fajnie jest po prostu połazić. Do tego oczywiście poszukiwanie z Justynką naszego wspólnego szczęścia, przez co jeździliśmy całymi dniami z jednego krańca miasta na drugie. I jeździmy nadal, bo o ile jesteśmy już blisko znalezienia naszego własnego kąta, to jeszcze zapewne trochę to zajmie. Pandemia to okres zamkniętych zakładów fryzjerskich… Justyna złapała za maszynkę i zaryzykowałem. Poszło jej całkiem nieźle, muszę przyznać.

stary mokotów, ja, skwarek, justynka, strzykawka i cała reszta

Pogoda coraz ładniejsza więc fajnie jest się poszwendać po Starym Mokotowie. Do tego wielka strzykawa w Lublinie (o której wspominałem w moim ostatnim vlogu) oraz ja ze Skwarkiem. Małe selfie na starych śmieciach w Lublinie i dzielnica Czuby. Dworzec Centralny w Warszawie oraz relaks w domu i pisanie skryptu pod kolejnego vloga. Zajęcia z portretu w Akademii i ponownie budynek z latarnią – jakby inaczej, latarnie to mój fetysz fotograficzny. Justynka we wzorach i przykład idealnego życia: cebula i książka (Kontroler – taka sobie). Do tego zajęcia ze studentami (ja sam w pustej sali bo reszta osób online) i Skwarek podczas łaskotek. Wracam do podsumowań (to już 141 taki wpis! Publikuję je od 2014 roku.)

ja w obiektywie roberta

Robert zrobił mi kilka zdjęć podczas naszego szwendania się po Warszawie. Dziś był taki pierwszy typowy dzień wiosny. Ciepło i słońce. I na szczęście pogoda zepsuła się dopiero po południu!

robertdanieluk.com/blog.

działo się tyle że nie mam pomysłu na tytuł wpisu

Działo się sporo, nie wszystko udało mi się zawrzeć w tym podsumowaniu. Śpiący Skwarek, dziwne przedmioty w Akademii Fotografii oraz nagrywanie kolejnego materiału wideo – w tym przypadku na zdjęciu mój ulubiony rejestrator dźwięku. Sesja zdjęciowa do nowej książki Krytyki Kulinarnej, którą zrealizowałem wspólnie z Robertem Danielukiem w studiu Odczaruj Gary. A jak studio OG to nie mogło zabraknąć Asi Matyjek z ogromną blendą. Nowy telefon! Czyli Google Pixel 4a 5G – jest sztos, uwielbiam go. Czysty Android to cudowne doznanie. Pociąg, dobra książka o rosyjskich trollach w internecie, szczepienie oraz kilka ujęć z sesji i klipu dla Tamrona. Wyluzowana kobieta w wagonie metra, Justynka ze szczęśliwym Skwarkiem, las kabacki i cudowny album Sohn z Metropole Orkest na winylu.

Cudowny prezent od studentki z jej dyplomu (byłem w komisji dyplomowej). To jedno z moich ulubionych prac które zrobiła – zawiśnie oprawione w nowym mieszkaniu. Ja ze świeżymi bułeczkami w ogromnym lustrze we Wrocławiu, neony, napisy i Justynka w drodze do Wrocławia. Świetny album Lapalux na winylu i pamiątka – moja mama, która kilka dni przed śmiercią zagrała w reklamie Perły. Strasznie się na to cieszyła, chwaliła, opowiadała wszystkim… Była cudowna. Mgła widziana z 17 piętra PKiN, zajęcia z portretu, Robert nalewający herbatę o północy na starym mieście, skwarek w kokainie, zestaw Stranger Things z LEGO, który złożyła Justynka z synem brata (pozdro Cyprian), który wpadł do nas na kilka dni no i trochę sprzętu foto przed wypadem do lasu kabackiego. Uff, to wszystko.

legia, pkin, służew, kurczaki u asi, beton, telewizja, dinozaur, mokotów i polskie morze

Nieszczęsny mecz Legii z Górnikiem. Ostatni raz Łazienkowskiej byłem 8 marca. Potem ten cały lockdown i w końcu teraz, we wrześniu, z radością pobiegliśmy z Robertem na mecz. I Legia go wtopiła 1-3 grając taki piach, że głowa mała. Ale licząc, że się zrehabilitują za tydzień, kupiliśmy bilety na kolejny mecz… który następnie odwołano (bo się legioniści zmęczyli grą w pucharach). Żenada.

Winda w PKiN zawsze spoko. Potem Służew na starych śmieciach, gdzie z Justyną, Pauliną i Tosią porzucaliśmy… samolotem ze styropianu. Wiem, wiem. Kurczakowa sesja zdjęciowa u Asiu w studio oraz cudowny, warszawski beton, który uwielbiam. Vlogowanie w lesie Kabackim, a wieczorem Justynka w Polsat Caffe. Farma dyń oraz dinozaury przed PKiN!

Na koniec jeszcze kilka zdjęć znad polskiego morza. Nagrałem o tym vloga oraz było tu wiele zdjęć z samego aparatu, ale zrobiłem też kilka samym telefonem. Zwłaszcza w Muzeum Figur Woskowych we Władysławowie, bo tam jedynie nagrywałem GoPro (aparatu nawet nie zabrałem ze względu na lejący deszcz). Ale już rozpisywać się nie będę, bo sporo się o tym nagadałem we vlogu.